- IPHIS
- I.IPHISMercurii fil. Argonautarum unus. Is in bello, quod Aeetes contra fratrem gessit, occubuit. Val. Flacc. Argon. l. 1. v. 442. et seqq.Sed non, Iphi, tuis Argo reditura lacertis;Heu celerem Scythicâ te maesta relinquet arenâ,Cessantemque tuo lugebit in ordine remum.II.IPHISin Argivorum regno Alectori patri successit: eum excepit Elcortus. Apollod. Biblioth. l. 2. Vide supra Alector.III.IPHISpuella quaedam Cretensis, ex Phaesto opp. Lygdi et Theletusae filia, ipsonuptiarum die in marem mutara. Nam cum Lygdus uxorem gravidam esse animadverteret; peregre prosiciscens, in mandatis ei reliquit, ut si filiam pareret; exponi cam curaret. Idqueve cum ita cvenisset, anixa Telethusa, quod neque naturae legem, quae liberis nobis nihil charius esse voluit, neque mariti iussa auderet praevaricari, mediam viam delegit, quâ et pietatis fines non praetergrederetur, et viri indignationem evitaret. Simulat itaque marem se peperise, habituque virilem mentitur sexum, nomenqueve Iphidis imponit, mari feminaeque commune. Vertum cum iam adolevisset, paterqueve puellam lanthem ei despondisset, Telethusa animadvertens rem diutius celari non posse, Isidis opem im ploravit, quae praecibus eius exauditis, Iphidem in marem commutavit. Ovid. Met. l. 9. v. 768. 809. 814. 885. 894. et 897.IV.IPHISpuer formae venustate conspicuns, qui cum Anaxareten puellam impotenter adamarct, neque illa eius amori respondisset, impatien tiâ repulsae vitam laqueo finivit; cumqueve iam ad sepultoram efferretur: Anaxarete e fenestra prospiciens, im motisque oculis funus aspiciens in saxum mutata est. Ovid. Met. l. 14. v. 701. et 709.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.